DÜSÜN KI, Kulaklarim adini hiç duymamis  Ve hiç tekrar etmemis, isminin ilk hecesini,  Yalçin kayalarda akislenen seda gibi  Düsün ki,  Düsüncelerimde hiç olmamişsin sen  Ugultusu avuçlarsmda kalan rüzgar gibi geçmissin.  Ay ibigina hasret yakamozlarinin vuslatiymis,  Tam yerine ve tan yerine vuran o umutlarinin gölgesi...  Düsün ki,  Bir sigara içimlik vakitmissin,  Cigerime ecza diye dolan  Ya da ugrak bir, giderlemeyen efkâr kahvehanesi...  Düsün ki,  Bardakta eriyen; ebediyen beklemekmis, şeker sanilan  Kirik bir sandalyeymis umutlarimi yasladiğim...  Düsün ki,  Bir uçurum dibiymis, bakişlarindaki o mana  Oyuncaksiz kalmasiymiş bir çoçugun  Ya da bir annenin yavrusuna hasreti...  Düsün ki,  Yanik bir Anadolu türküsüymüssün,  Çesme basindaki güzel kizlara inat  Ve inat, gurbetin tüm güzelliklerine...  Düsün ki, Gam yüklü duvarda asi, kirik bir aynaymissin  Hep yarim, hep eksik, hep mahçup..  Ayna karsisinda kirik bir bakis,  Kaybolan diger yarisindaki tilsim..  Bir yagmur olmussun  Ve tanelerin düsermis pembe düslerimin düstügü yere..  Düsün ki, bir orada bir burada  Bir gurbette bir silada  Isminin yalin, yanlizli?imin çogul halinde..  Ve arkasina saklanmi? binlerce yürek  O binlerce yürekten düsen..Tek bir düs  Ve ilik bir nefesinde üsümüs...  Düsün ki,  Uzak hatiralarim kalmis sende  Tek kisilik bir oyun  Gurbete bir tren bileti  Ya da yarasi,  Yarisindan büyük olan yirtik bir resim...  Düsün ki, Hiç olmamiş Hiç çalinmamiş bir beste  Hiç tadilmami? bir zehir,  Düsün ki, Hiç yazilmamiş bir siir...